مطالعه اثرات پساب خروجی حوضچه های پرورش ماهی منطقه نورعلی بر تغییرات اکسیژن محلول رودخانه گرگر و ارائه راهکار جهت مدیریت بهینه پساب استخرهای پرورش ماهی

در این تحقیق که در سال 1392 انجام گرفت به منظور بررسی اثرات پساب های خروجی 1500 حوضچه پرورش ماهی به مساحت 2000 هکتار در منطقه نور علی (روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان شوشتر در استان خوزستان) که درمجموع دارای 23 زهکش بزرگ تخلیه پساب می­باشد، بر خصوصیات و کیفیت آب رودخانه گرگر واقع در حدفاصل شهرستان شوشتر تا بند قیر (در 55 کیلومتری شمال شهر اهواز) صورت گرفته است. پس از شناسایی کلیه منابع آلاینده اصلی، اطلاعات کمی و کیفی ایستگاه های موردمطالعه استخراج و موردبررسی قرار گرفت. کاهش منحنی اکسیژن محلول از 07/7 میلی گرم در لیتر به 27/3 میلی گرم در لیتر، نمایانگر آلودگی آب حاصل از ورود پساب خروجی حوضچه های پرورش ماهی به رودخانه گرگر می باشد و با توجه به افزایش تدریجی اکسیژن محلول به میزان 03/4 میلی­گرم در لیتر در پایین دست رودخانه، گویای خود پالایی تدریجی رودخانه بوده و نشان از کاهش بار آلودگی دارد. به طورکلی تأثیر پساب حوضچه های پرورش ماهی بر کیفیت رودخانه در بازه های مختلف کاملاً مشهود بود و حداقل زمان بحرانی (tc)، مقدار کمبود بحرانی اکسیژن (dc) و محل آن در پایاب نقطه تخلیه (x) به ترتیب 64/2 روز، 23/5 میلی گرم در لیتر و 619/45 کیلومتر به دست آمد. بااین وجود با توجه به قدرت خود پالایی رودخانه در ایستگاه آخر در پایین دست، کیفیت نسبتاً قابل قبولی حاصل می گردد. درنهایت بهبود کیفیت آب رودخانه گرگر درگرو مدیریت صحیح پساب کاربری های مختلف و کاهش بار آلودگی آن ها می­باشد.